Onze favoriete foto's van 2018
Zo tegen de feestdagen breekt een tijd aan van bezinning. Daarom bij deze onze feestgroet, waarbij we graag even terugblikken op enkele van onze eigen favoriete foto's die we het afgelopen jaar maakten. Met een mogelijkheid voor jou om deze plekken ook eens te bezoeken.
Rennende wolf
Edo: “Wit Rusland is mijn favoriete reisbestemming. Er zijn geen hekken, sloten en geen wandelpaden. Wel uitgestrekte bossen en vrij meanderende rivieren. Ik hou ervan om af te wijken van de gebaande paden. Letterlijk en figuurlijk. Soms lukt het me daar iets van te laten zien op mijn foto’s. Zoals deze rennende wolf. De foto is gemaakt door vanaf statief mijn camera met telelens langzaam met het dier mee te trekken, met een lange sluitertijd. Het is niet zo moeilijk om te doen, maar het vergt wel oefening. De snelheid waarmee je meetrekt moet bijvoorbeeld ongeveer gelijk zijn aan die van de rennende wolf. Wil je het ook eens proberen? Op de fotoreis in januari krijg je wolven, wisenten en elanden voor je lens. Die lenen zich prima voor deze spannende techniek. Er zijn nog 2 plaatsen vrij!
Fluffy heeft er zin inBart: “Fluffy de Roze Lepelaar heeft er zin in vandaag. Hij schudt zijn veren eens lekker op, terwijl zijn makker doorgaat met soezen. Het is een droog voorjaar in de Everglades en al het leven concentreert zich in de laatste donkere modderige bospoelen. Een paar jonge alligators glijden voorbij, een Kaalkopooievaar, een Slangenhalsvogel, wat Kleine Zilverreigertjes en niet ver van de oever lag een Diamantrug-ratelslang opgerold in de halfschaduw. Niets heerlijkers dan daar in alle rust te staan en heerlijk te experimenteren met lange sluitertijden. Mocht je dat ook willen meemaken, er is nog één plek vrij op deze trip.”
Orchideeën van veraf
Edo: ”Ik ben in de ban van orchideeën. Deze fragiele planten hebben misschien wel de mooiste bloemen van het hele plantenrijk. In april kun je op Kreta de orchideeën niet missen. Om ze op een foto goed tot hun recht te laten komen kun je allerlei technieken toepassen. Ik werk graag met een lange telelens, deze opname is gemaakt met een brandpuntsafstand van 400 mm. Dat betekent: werken vanaf statief en minimaal zeven meter afstand houden. Alle hoge vegetatie tussen je lens en de planten moet je snoeien (schaartje meenemen). Het fijne van dit soort foto’s is de zachte, onscherpe achtergrond waardoor de fraaie bloemen zo mooi uitkomen. Ga je mee naar Kreta?”
Meditatief slalommen over rode banen
Bart: “Zoekend naar een passend feestelijk eindejaarsbeeld, ben ik uitgekomen op deze. Waarom? Vanwege de eenvoud, de sierlijke vorm en de intense kleuren. Ik kan er heel lang gewoon maar naar staren. Het vermiljoenrood op mij laten inwerken, terwijl mijn blik telkens weer dezelfde slalom aflegt van boven naar beneden. Om even rust te vinden bij de miertjes op de het gele uiteinde. Het lijkt wel niet echt, een tekening. Toch is er niets aan de foto bewerkt. Ik heb hem ’s nachts gemaakt in het oerwoud van Maleisië met behulp van een invulflitsje. Het zijn de hangende bloemen van de Heliconia.”
|